ახალი წელია, ახალი წელია, ახალი წელია... (წამღერებით)

ახალი წელია–ო, დგება მალეო, დღეს გავარკვიე რო ხვალ ბავშვები რატისთან მივდივართო, რა ფეხსაცელიც ინდოდა თოვლის ბაბუამ მაჩუქაო, ღამის 3ის ნახევარა და ამ დროს უკვე მძინავსოვოო ^_^ გუშინ ვიოსიდან ჩემი მეგობარი გამოაგდესო :( თან იქ ვიყავიო და ძალიან გამიტყდაო, ამ ნინიმ ერ ერთი მეგობარი გამიგდო და ახლა მეორეო, ნეტა თუ არ დავღალე ამ ო–ებითო)))))) ხო, მართლა ძალიან გამიტყდა და ეგ გოგო თავისი დაყენებული "ანსთეიშას" ხმით ნუკრის და

winter is coming :/

oh no! no! no! არ მიყვარს ზამთარი, კიარადა არ მიყვარს სიცივე!! მაღიზიანებს, ძალიან მაღიზიანებს, ყველაფერი მეზარება, გულს მირევს, ცუდ ხასიათზე მაყენებს, ეგრეა და რას ვიზამთ... სამწუხაროდ. არმინდაა!! ძალიან არ მინდა, თან გამოცდები მაქვს ეხა, რაღაც ცუდ ხასიათზე ვარ ძალიან და ალბათ აქვს ამას რაღაც–რაღაც მიზეზები, ალბათ... და ეს საშინელი ზამთრის მოსვლის პერიოდიც ემატება, წეღან აივანზე გავედი და ისე
ციოდაა!! დღისით არ იგრძნობა თითქოს, მაგრამ ეხა კი:/ ვითომ–ვითომ კაი აინდებია, ჩაიცვამ გრილად და საღამოს რო ბრუნდები სახლში მერე იყინები... ხოდა როგორც ნიაზ დიასამიძე იტყოდა "ტელევიზია *ლეობას გადასცემს მოსახლეობას" უცვლელად ეგრეა და არაფერი არ ხდება მაგ მხრივაც საინტერესოო)) რაღაც ესეთ უაზრო ხასიათზე არ ვყოპილვარ კარგა ხანია...)) თან მეცინება ჩემ თავზე, იმიტო რო ესეთი არ ვარ, კიდე თიკოს ნახვა მინდოდა და რო ვერ ვნახე რა ცუდია, გაუჩნდა პატარა ლიზიკო <3>

ამ ფოტოს დანახვამ ისეთ ცუდ ხასიათზე დამაყენა, ჩეი უგების სიყვარულისდამიუხედავად რომ, აააა!!:/ არ მინ და! ი ვსო. წავედი, ქის იუ ოლ' )) კაი ეხა ავცეტდი უკვე, ვსო)))

suicide

გუშინ ჩამოვედი ერევნიდან, 2 რენახევარი დღე ვიყავი, რაღაც ჩვენება მქონდა. მაგას არააქვს ახლა მნიშვნელობა. დედაჩემმა მითხრა შენი ძმის ნათლიის ეზოში რო პატარა სათვალეებიანი ბავშვი ცხოვრობდა, მისი ნათლული ხო გახსოვსო? კი მეთქი, თან რაღაცნაირი სახით მეუბნება, ძალიან მოწყენილით, რამოხდამეთქი და კვდებაო, 17 თუ 18 წლისაა ის გოგო, სულ, სულ, სულ პატარაობიდან მახსოვს, გარდატეხის ასაკი აქვს, ცოტა აურევია როგორც იციანხოლმე ბავშვებმა, ან არიციანხოლმე, არააქვს მაგას არსებითი მნიშვნელობა, მაგის გამო მამამისი სახლში არ უშვებდა თურმე. როგორ იქცევა ჩემი შვილი შემარცხვინაო, დედამისი რას ამბობდა ამ დროს არვიცი, მაგრამ ყველივე ეს იქამდე მივიდა რო ამ ბავშვმა 3ჯერ მოიწამლა თავი, ბოლოჯერ შეყვარებულის სახლში,

რა გჭირთ?!

არვიცი, რითი უნდა დავიწყო, ან დავამთავრო, არ მინდა საერთოდ ამ თემაზე წერა რაც დღეს ხდება, მაგრამ რო გავხსენი ბლოგი დასაწერად მაინც ეს მომივიდა თავში პირველი, არ მიყვარს 'ფაბლიქ' პოსტების წერა, ჩემთვის მირჩევნია ხოლმე, მაგრამ მართლა ძალიან იმოქმედა ამ საშინელმა კადრებმა ჩემზე, კი დღეს მეც შევუერთდი აქციას ცოტახნით, რათქმაუნდა, იმიტომ რომ მტკივა, ეს ამათი ფსევდო–ინტელექტუალური, ცინიზმით გაჟღნთილი სტატუსები გულს მირევს –

შემოვბოდიალდი...

ღამდება, კიარადა ღამეა უკვე, მეზარება წერაც, საბანაოდ შესვლაც, კითხვაც, ფილმის ყურებაც, ამწამს მეზარება... ვიფიქრე ბლოგზე შევალ–მეთქი, ხოდა შემოვედი, კარგი იყო ზღვაზე, შეიძლება ასეც ითქვას, უბრალოდ დიდი სურვილი მაქვს მეორედ აღარ წავიდე ბათუმში, მაინც სარფში ვიყავით როცა ამინდი იყო, 10–ში დილით ჩავედით, 26ში ჩამოვედით ამ დროის განმავლობაში წვიმა იყო უფრო მეტად ვიდრე კარგი აინდი, ბოლოს აღარ ვიცოდით რა გვექნა და შვიდივე გოგომ გავიღიავეთ თმა)) არა 6–მა. წყნეთში ვიყავით მანამდე, თავიდან მე და ჩემი ერთი ანი, 4 დღით. შემდეგ მე და ჩემი მეორე ანი 2 დღით. დავისვენე იქ რაღაცნაირად. სიმშვიდეა, ბათუმი კიდევ ქალაქია, გინდ იქ ყოფილხარ და გინდ აქ, არა მიყვარს მაინც, მაგრამ მისი ზღვა არა...:/ რაღაც რუღაცები უნდა მეთქვა კიდევ, მაგრა ნინას სიმღერამ ამომიგდო თავიდან...)

სწავლა შეიძლება 17ის მაგივრად 3ში დამეწყოს, არ მინდა!:შ დავიღალე ესე, რა გაძლებს ოქტომბრამდე?! ნუ საქეს რა დალევს, მართალია, მაგრამ მომენატრა უნივერსიტეტი, რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს)) მე მინდა ბევრი და კარგი სიახლეე!!)) ამასთანავე ახლა მინდა რაიმე საინტერესო ფილმი რომელიც გადმოიწერება სანამ მე გადავივლებ :> წავედი <3 p="p">

გა20ებული

გავვოცდი, გავიდა ჩემი თინეიჯერობა)) ეჰ, რა მალე გადის დრო, გავვოცდი და მინდა რო მართლა გასაოცარი წელი იყოს ოღონდ მხოლოდ დადებითად... ესეთი ცხელი ზაფხული არვიცი, ან ე ვერ ვგრძნობდი, სიცხე კი არ მაწუხებს, უჰაერობაა საშინელი და რაღაც უაზროდ გცხელა, არაუშავს ხვალ ავ–წყნეთდები)) სიონში ვიყავი თამროსთან 2 დღე, 1 დღის ზაგრის პირობაზე მშვენიერი ფერი მაქვს)) ცოტა ბეჭბი დამეჭიმა)) პირველ დღეს შევწითლდი კიდეც... ჩემი დღე ჩემმა გოგოება დამიგეგმეს) ისე მმაგრად გავერთე, და ბევრი დავლიე?! ან უცებ მომეკიდა დამწვარ–ნამგზავრ–დაღლილზე)) სურათები მაინტერესებსს)) ბარ გადკი კაიოტი გაიჩითა უცებ)) 5 გოგოს ბარზე ასვლა და ცეკვა უკვე ზედმეტი იყო)) ჩემი ბიჭი კიდე იცინოდა))) რა საყვარელია)) მემგონი ყველამმაგრად მოილხინა, ნუ თითქმის მაინც, აი ესე გამოვემშვიდობე ჩემს თინეიჯერობას ქიაჩელზე)) მერე გადანაცვლება გვინდოდა და მეცო რო დაკეტილი დაგვხვდა შარდენზე დავსხედით და კინოების გაოცნობანას ვთამაშობდით)) მერე მე და მარიამი გავიპარეთ და პოლარეში ნაყინები ვიყიდეთ)) ბოლოს შედარებით რო გამოვფხიზლდით წავედით სახლებში, როელი საათი იყო მართლა არ მახსოვს, ოღონდ ახლა მივხვდი რო არ ახსოვსს)) იქნებოდა მაქსიმუმ 3ის ნახევარი, დედაჩეი ისტერიულად მირეკავდა)) ნუ არც მთლად ეგრე მაგრამ ბევრჯერ დამირეკა)) მაგარი იყო მოკლედ <3
წავედი ახლა, მალე უნდა დავწვე დღეს :>

Zero

mp3–ის დამტენი სადღად 'შევტენე' 2 კვირამდე იქნება, არც მიცდია მოძებნა, ამ სამსახურით და პარასკევი–შაბათი–კვირა "სვეცკობებით" ისე ვიყავი დაღლიი რო არ მქონდა მაგისი თავი, სახლშიც რომ მოვიდოდი კოპიუტერში ფეისბუქზე ან რამე სამოსის გამოსაწერ საიტზე თუ შევიხედებოდი ხოლმე, ფილმის ნახვაც კი მეზარება, გუშინ ისე გავგიჟდი, არ მეძინებოდა და ღამის 4 საათამდე ვალაგებდი კარადას, ბოლოს ვიფიქრე სულ გავგიჟდი–მეთქი და დავწექი, ახლაც ვცდილობ წელში გავიმართო, მაგრამ იმდენ ხანს ვმჯდარვარ მოხრილი კომპიუტერთან რომ მტკივა)) რას მოვაყოლე ყოველივე ეს, mp3–ის დაკარგვის გამო ჩემი ზემფირას ისტერიული სმენა ცოტახნით შევწყვიტე, ეხა ვნახე ფოტოზე ლინკი, არც ვიცოდი რისი იყო და რო ჩავრთე... აა როგორ მომნატრებია – Zero. Ах, в твоих же зрачочках страх, И в них же чужая боль, Девять-ноль... დღეს ჩემი გოგოები ვნახე, ერთ ადგილას ხო ვერ ვჩერდებით...)) დღეს 2 ადგილით შეოვიფარგლეთ, მოვრჩი წერას და დავწექი ეხა ჰა?! მემგონი არ უნდა იყოს ცუდი აზრი. შიგადაშიგ გამოვანათებ ხოლმე, რო არ ვწერ მერე ვბრაზდები, სულ მაინტერესებს რა ხდებოდა ჩემ ცხოვრებაში ამადა ამ დღეს დაწვრილებით–მეთქი)) ოხხ მესიჯიც მოივიდა ეხაა)) ხოდა წავედი.

მოავალ წაკითვამდე.
კიწი

ძლივს!!

ძლიავს შემოვედი ბლოგზე! ჭედავსდა ეს ჩემი დებილი ლეპტოპი :/ არყყის რა გითხრათ მაგრამ ცივ ყავას ნამდვილად შევექცევი ამ ნაშუადღევს და ვუცდი სარეცხის მანქანა როდის მორჩება 'ციკლს' რო გადავივლო და გავიდე, ცოტა არ იყოს მეჩქარება :) ანისთან მივდივართ დღეს მე და მარამი, თან სიყვარულოვნას უნდა შევხვდე და წიგნი უნდა მივცე, ასე რომ სარეცხის მანქანას ურჩევნია გაინძრეს, ლოგინიც ასალაგებეი მაქვს, ახლა დამახსენდა მე კიდე ვზვარ და ვბოდიალობ აქ )) რავქნა, მიყვარს ხანდახან უსაქმურობა, პარასკევი, შაბათი და კვირა ისედაც ვიღლები, ვმუშაობ, ძილი ხო არ მიყვარს მაგრამ ძლივს აწიე დღესაც თავი, მინდოდა გამოძინება თან კარ სიზმრებს ვხედავდი, ერთმა გამაწამა მარტო მთელი სიზმარი რაღაც გემრიელ ნამცხვარს ვჭამდი)) არც ეხა ვიტყოდი უარს:პ
ოოჰ წავედი კაი ეხა ვსო, დავლაგდე.
მომავალ წაკითხვამდე ლიუძი ))
კიწი

я ворвалась в твою жизнь, и ты обалдела.

<3 ჩემთვის ყველაზე ერთგულია მისი სიმღერები, ყოველთვის მშველის როცა ისე–რა ვარ, ყოველთვის ვპოულობ სწორ პასუხებს, ან რაიმე ისეთს რაც დამამშვიდებს, მემგონი იმსახურებს ჩემგან ერთ პატარა, მოკრძალებულ პოსტს...
უბრალოდ – ზემფირა <3

я понимаю - ни к чему разговоры. я не хочу с
тобой ссоры.
веришь? больше - знаешь.
можно слететь, улететь, нагнетаться.
может уйти, либо остаться, но ты же
 таешь…

"снег"

 კარგად არ დაუფიქრდი ვერაფერს გაუგებ ისე...)

Ты говоришь, что страшно - я смеюсь,
Есть у меня один секрет.

absosexuallutely . . .

სათაურს აუცილებლად მიხვდება ის ვინც sex an the city–ს მოყვარულია, ერთ ადგილას ეუბნება mr.ბიგი ქერის. ეს უბრალოდ პატარა გადახვევა იყო, ისე მინდა მოგესალმო ჩემო დღიურო, ბავშობიდანვე განსაკუთრებული დამოკიდებულება მქონდა დღიურების მიმართ და დღემდეც ასეა. ბევრი დღიური მაქვს, ბევრი, მაგრამ თავიდან ბოლომდე ძალიან ცოტაა შევსებული, ძირითადად შუამდეა მიყვანიილი, მერე მბეზრდებოდა, ეგეთი ვარ, მალე მბეზრდება რაღაცები, თუ ერთფეროვანია და სამუდამოდ მიყვარდება თუ მრავალფეროვანია... რავქნა ასე ვარ...) დაიწყო არდადეგები, უკვე დიდი ხანია, არ ვისვენებ მე, რათქმაუნდა, სად შემიძლია

NeXt...

ახლა არის დრო როცა მომწონსფრჩხილებზე ნახევრად გადაცილებულ-მომძვრალი მანიკური, მომწონს თუ არა არ მაღიზიანებს მაინც, მომწონს ქუჩაში მარტო სეირობაც, იდიოტური ხუმრობებიც, ახალ ხალხთან ურთიერთობა, გარკვეული ჟანრის ფილმების ყურება, კოელიოს კითხვა, გადამეორაბადა ხანდახან გადამე5ებაც, თავისთავადია ეს არ გამორიცხავს სხვა მწერლების სიყვარულს... მიყვარს მობილური ტელეფონი, მესიჯების წერა, ფოტოები, ზემფირა...(რომლის კონცერტზეც ვიყავი და კიდევ არ მჯერა), ლამზი ხალხი, არც ისე ტკბილი ჩაი და მაგარი ყავა, სუფთა, გრილ ჰარზე 'გაბოლება'))

(●̮̮̃•̃)

მმმ მეძინება, მინდა ვუყურო ფილმს და ამის მაგივრად "თბილისი ლაივს" ვუყურებ, სამწუხაროდ. ჰო სულ ისეთ დროს მინდება წერა როცა ლეპტოპთან სხვა ზის, ან არ მაქვს მე. მთეეელი 12 სიმღერა ვისწავლე გიტარაზე. ეს ცუდი ამინდები მკლავს, ცოლო 2 დღეში ყველა ვნახე ვისი ნახვაც შეიძლებოდა მგონი, ერთის გარდა. ჩემიანის ბიჭი გავიცანი გუშინ <3 მთელი ამბები ჩავატარე(თ) გოგოებმა რო ანის ვერ გაეგო რო ამოდიოდა, გავასიულპრიზეთ ანუ)) ხოდა კარგი იყო ძალიან, ჩემი ბიჭიც რო ყოფილიყო უკეთესი იქნებოდა... ცოტა დამღალა ამ სიცივეებმა, არა ცოტა არა! ძალიან. ხოდა რაღაც-რუღაცები იცვლება, პიარ კლუბიც გაიხსნა. ხოდა ნეწერინებოდა და წერა რო დავიწყე გადამიარა რაღაცნაირად... კიდე არ მესმის ნიჭიერში რო საყვარელი ანა იო, პატარა, ლექსი რო წაიკითხა, რატო არ მოსწონთ?:შ ბავშვია! რატო ვერ ხვდებიან... 7 წლისები არ ოფილან დავიჯერო?! მოკლ'ეეედ. ხვალ გიტარა მაქვსს :> 1 კვირა მიცდებოდა, რა კარგია <3 წავალ ახლა ჩავწვები და ვუყურებ ფილმს, კაი ხანია ფილმი არ მინახავ ისეთი, კარგი. იმედია მომეწონება. კიწი

becouse i'm a lady ))

პოსტის სათაურთან რა შუაშია რასაც დავწერ არ ვიცი,  მართლა მეზრბა ეხა წერა, მარა მართლა მინდა რო დაუწერლად არ დავიძინო... გუშინ ჩემი ანანოს დაბ.დღე იყო, კარგად გავერთეთ, მშვენივრად, ჩემი ახლადნასწავლი "გაზაფხული შემოსულა, ლენ" დავუკარი, თუ მაგას დაკვრა ერქვა რათქმაუნდა ))) მარა რო დალევენ ბევრს, მერე ვეღარ ხვდებიან )) ჰაჰაა, 4 გაკვეთილია რაც მივედი, მინდოდა ძალიან, ქართული სიმღერების სწავლა მინდა ჯერ, ოღონდ ეგეთების, კარგების, ძალიან მიყვარს და რა ვქნა... <3 რაღაც გაზაფხული მოიპარება ნელ-ნელა, ვარჯიშიც დავიწყე სააგენტოში, ისე მტკივა კუნთები, ისე... ფეხს ძლივს ვადგამ. ისე დღეს მშვენიერი დღე იყო საერთო ჯამში. დილიდან სააგენტოში ვიყავი, 3 საათი, ქანცი გამძვრა )) მერე მარიტასთან წავედი, ნუ ახლონათესავები გახლდნენ რათქმაუნდა ადგილზე. 10ისკენ მე და მამი წამოვედით და "სტაროპრამენში" 2-2 კათხა, ერთი დიდი და ერთიც პატარა, ლუდი გეახელით. ბევრიც ვიცინეთ, ვისაუბრეთ და სადღაც საათნახევარში, ანუ მალევე წამოვედით სახლსა შინა, ეხა ისეთი დაღლილი ვარ და ამ ლეპტოპის გადადებაც ისე მეზარება, თან მომნატრება აქაურობა.

ღამის ნისლში გარინდულან ქუჩები.
მე ჩვეულად არავის ვეურჩები...

დღეს კვირაა...

დღეს კვირაა და ამ კვირამ შარშანდელი წელი გამახსენა, ყოველ კვირაობით ეკონომიკის მეცადინეობამდე ვწერდი ხოლმე ბლოგზე, ისევ კვირაა და ბევრი არც არაფერი შეიცვალა ერთი შეხედვით, მაგრამ რომ დაფიქრდე არც მთლად ასეა საქმე, ერთი ისაა რომ ხვალას 2შაბათია და ისევ ეკონომიკა მაქვს სასწავლი, თან რაღაც საოცარი ლექტორია, თვითონაც არ იცის მგონი წესერად რას გვასწავლის, შარშანდელთან განსხავებული კი ისაა რომ საშინლად მეზარება სწავლა, არა,

Flowers in my brain ^^

Flowers კი არა, ყველაფერი ერთად ამომივიდა თავში, ყელში და რავიცი კიდევ სად, იმდენად ცუდ(თუ რაღაცნაირ) ხასიათზე ვიავი, რო ძალიან კარგხასიათში გადამივიდა. აი გადავწყვეტხოლმე რომ ტყუილად არ უნდა... ხოოდა რას ვამბობდი?! ჩავრთო ერთი ჩემი ზემფირა, აwww <3 ხოდა ანისაც გადავდე ეს ჩემი ხასიათი, კარგი რაღათქმაუნდა, კიდე მივხვდებიხოლმე რო არც კარგი და არც ცუდი რჩევის მიცემას, აზრი არ აქვს, არანაირიი!!! აი ესე, მივხვდებიხოლმე და მერე მავიწყდება რატომღაც, იმიტო მავიწყდება რო მიყვარს)) აახ და როგორომეშლებახოლმე ნერვეიი, რაღაცას რო მივწერ, ნუ რო გავრაზდები და სულ სხვა რამეს რო მწერს და რო გონია რო ძაან კაია ეგრე მოქცევა, არადა პირიქით. ხოდა მორჩა ეხ'ლ'ა ეგ თემა, "არა, დედასგეფიცები მართ'ლ'ა არვიცი" )) ხოდა რაღანაირად

When The Sun Goes Down

აღარ მინდა და აღარ შემიძლია ეს თოვლი, რა ახარებს ამ ხალხს ვერ გავიგე )) საყინულეა გარეთ. დღეს ვისვენებ, ვასვენებ საუთარ თავს!! არმჯერა, იმიტო რო ამ არდადეგებზეც კი არ დამისვენია, დღეს გამოვიცხადე დასვენების, სახლში ჯდომის, ფილმების ყურების და უსაქმურობის დღე... :> ერთი სული აქვს როდის მოვა ზაფხული!! ან გა-ზაფხული მაინც, მინდაა!! ძალიან, ისე რაღაც ვაკვირდები რო ამ ბოლო დროს აურია ხალხმა, რაღაც აგრესიულები და ტვინგაყინულებიი გახდნენ... სიცივე მოქმედებს ალბათ, ჩხუბისხასიათზე არიანხოლმე ძირითადად )) მე კი ვზივარ ჩემთვის თბილად ,ვუსმენ Wish You Were Here-ს და

2 ათას 12

ალბათ რამდენი რამე მოხდა რაც აქ აღარ შემოვსულვარ:_ დაიწერა პოსტები, კომენტარები, სიმღერები, გათხოვდა ჩემი დაქალი(სამწუხაროდ) და ჩემი ბიძაშვილი(საბედნიეროდ), ჩავაბარე გამოცდები, უმეტესობა კარგად, გავიცანი ახალი ხალხი, მაგრამ არც ძველი დავივიწყე )) პორტუგალიურში ცოტა წინ წავედი, თუმცა გრანული მავიწყდება, ვხვდები... დადგა ახალი წელი, უკვე 1 თვეგვიდა თითქმის თუმცა, ჯერჯერობით მიედინება თავსთვის, ალბათ არის პატარ-პატარა ცვლილებები, ძირეული არაფერია... აა მთელი 2 წლის მერე მე და ჩემმა ბიჭმა დავიწერეთ