Monday 2 April 2018

Chapter One • The begining

არის მომენტები როცა ფანჯრიდან იყურები, წევხარ შენთვის, უსმენ აფხაზეთის ამბებს და მარტო ცას ხედავ, ძალიან მკვეთრი ფერი აქვს, თვითმფრინავის ზოლი დაჰყვება ღრუბლებს შორის. თან ისმენ და თან წერ. საინტერესოა ხანდახან ჩვენი ყოფა. ხანდახან არის უბრალოდ რო აი ორშაბათია, და სადღაც, სადაც ხარ, შენი სამშობლოდან 3000 კილომეტრის იქეთ, წევხარ, ისე თითქოს არაფერი გადარდებდეს და იყურები ფანჯრიდან, რის მიღმაც ბერინია

მერე ხვდები რო ოცნება აგიხდა, მართლა ცხრა ზღვის გადაცურვის და 9 მთის გადალახვის მერე. ადამიანებს გვაშინებსხოლმე ახდენილი ოცნებები, ყოველშემთხვევაში მე ასე ვარ. ჰო, ბერლინში გადმოვცხოვრდი, კი, მხოლოდ 1 სემესტრით, 5 თვით, ვიღაცისთვის ცოტაა, ვიღაცისთვის ბევრი, მე ვერ გამირკვევია...

ხვალ უნივერსიტეტში პირველი დღე მაქვს, ხან ძალიან ვღელდები როცა ვფიქრობ, ხანაც ვითომ რაციონალუტად მგონია, რომ არანაირი მოლოდინი არ უნდა შეიქმნა ადამიანმა