არ ვიცი რატომ, მაგრამ დღეს ვერაფერმა შეძლო ჩემი განწყობის გაფუჭება:
ვერც წვიმამ,
ვერც ნაცრისფერმა ცამ,
ვერც საცობებმა,
ვერც სახლში არსახვედრილმა მასწავლებელმა (ტყუილად რომ მივედი მასთან),
ვერც უჟმური სახით მომსახურე პერსონალმა კაფეში,
ვერც თავის ტკივილმა,
ვერც ჩემმა ძმამ (მიღწევაა),
ვერც თავხედმა მანქანის მძღოლმა (რომელმაც გამწუწა),
ვერც "გაჭედილმა" ინტერნეტმა,
ვერც არმოწერილმა მესიჯმა,
ვერც ჩემმა დაქალმა რომელმაც "გადამაგდო" და გაკვეთილზე არ მოვიდა...
უბრალოდ გადავწყვიტე ერთი დღე მაინც არაფრისთვის მიმეცა უფლება აეშალა ჩემი ნერვები და მგონი გამომივიდა კიდეც :>
დამეწყო ისევ მასწებიიიი....
გავიქეცი ახლა , მომავალ წაკითხვამდე : კიწი :*
რაღაც მინდა დავწერო, მაგრამ ვერ ვწერ 
დასვენება მინდააა!!! :)) 
პირველ რიგში უნდა მოგილოცოთ ალბათ :) ხოდა მეც გილოცავთ სიყვარულის დღეს, სიყვარულის დღე ეძახე შენ და ყველა მასწავლებელს დღეს მოუნდა გაკვეთილის დანიშვნა, თანაც დღის მეორე ნახევარში, სტომატოლოგთან ვიზიტის და 2ი 3 საათიანი გაკვეთილის მერე ეჭვი მაქვს კიდევ მქონდეს სადმე წასვლის თავი, ასე რომ... არ ვიცი რა იქნება. 4,5 წელი მარტო არ შევხვედრილვარ არც ვალენტინობას, არც სიყვარულის დღეს, მაგრამ წელს ვალენტინობას ვიყავი მარტო... სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ ეგ კიდევ ცალკე საკითხია, ორივე შეიძლება დაერქვას ალბათ, არ ვიცი. ყველაფრისდამიუხედავად ჯერ მაინც არ მსიამოვნებს მაგ თემაზე ხმამაღლა საუბარი, მარა დრო უშველის ყველაფერს ვიცი.
არ ვიცი რატომ, მაგრამ დღეს ვერაფერმა შეძლო ჩემი განწყობის გაფუჭება:
