უარესს შვებიან ვხედავ...
მე ხომ მხოლოდ იმას ვთხოვ რომ თავი დამანებოს და მშვიდად ცხოვრება მაცადოს, მაინც ვცდილობ კარგად ველაპარაკო, სიმშვიდე ბოლო წამამდე შევინარჩუნო (როგორც მჩვევია ძირითადად), მაგრამ არა! ასეთი არაფერი მინახავს საერთო დ რა... ადამიანს არც კარგი სიტყვა ესმოდეს, არც ცუდი... თვითონაც არ იცოდეს რა უნდა და კიდევ შენ გადანაშაულებდეს და აქეთ ქონდეს ყველაფერზე პრეტენზია.. :( მართლაც რომ შესაშური მოთმინების უნარი მაქვს მაგრამ... მაგრამ ახლა ის დრო დადგა როდესაც ჩემს მოთმინებასაც კი გადაესვა ხაზი...
მერტო ყოფნა მინდა ჩემს თავთან, მეტი არაფერი და ადამიანურად რომ გაიგოს არ შეიძლება? :-< არ ვიცი. იმედი მაქვს რომ გამოსწორდება ყველაფერი ... <3>
არ მინდა ასე მინორულად ვიყო, თავ ვცდილობ რომ არავის ვანახო ჩემი განცდები... არ მიყვარს როცა სხვას ჩემი პრობლემებით ზედმეტად ვტვირთავ, ცუდია, ხო?! ვიცი, მაგრამ ეგრეა და რას ვიზამთ.
არადა მჯერა რომ მაინც კარგად იქნება ყველაფერი, დამანებებს საბოლოოდ თავს და ღმერთმა ქნას ეგრე იყოს მართლა...
No comments:
Post a Comment