Sunday 5 November 2017

#ნაწყვეტები #წერილიდან #მადლობა

"ჩვენი მეგობრობა არ შეიძლება, ან ყველაზე კარგად შეიძლება. იმისი ახსნა მომდომებია, რომ რაღაცეები ხდებახოლმე ჩვენში, ორივეში. თავისით, ისე რომ საკუთარ თავს ვერ ვაკონტროლებთ. ვერ ვაბრალებ ამას ვერაფერს, რომ მერე დასკვნის გამოტანა შევძლო. საიდან მოდის ვერ ვხვდები: ჰაერიდან, ფოთლებიდან, მზიდან, მიწიდან, შეხებიდა, სუნთქვიდან...

მაგრამ  ერთი ის არის რომ მომოწნს რაც მემართებახოლმე და ისიც, შენ როგორც გემართება."

"არ შეიცვალო არასოდეს არაფრის და არავის გულისთვის. შენ ისეთი იშვიათი ყოფის ადამიანი ხარ, სისასტიკე იქნებოდა სამყაროსთვის შენი შეცვლა"

"ამ წელს შენთან ერთად რომ დავასრულებ უკვე საუკეთესო ამბავი მგონია"

"მინდა ალბათ ისეთს შევხვდე, ვინც ჩემს ცხოვრებას საინტერესოდ ამოატრიალებს."

"ჩემი ემოციური ინტელექტი დაწეულია ვერაფერს დიდებულს ვეღარ გამოვხატავ. საშუალო მონაცემების ადამიანად გადავიქეცი" < სრული სიცრუეა :)

"და მიხარია, რომ 2017 წელს ერთად დავამთავრებთ და 2018-ში ერთად გადავალთ."

"ახალი ველოსიპედი მინდა ვიყიდო, წინაც და უკანაც კალათები რომ ეკიდოს და თურქებთან ნაყიდი ფორთოხლის და სტაფილოს ტარებით ხელები აღარ დამწყდეს."

"უამრავი საინტერესო ადამიანითაა სავსე ქალაქი. dr. Martens ძველი ვინტაჟური ტყავის ჩანთები და გრძელი პალტოები... ყველა მხოლოდ თავის თავს გავს აქ"

"მაგრამ დიდად არ ვღელავ, ჯერ მარტოც ვქაჩავ, მაგრამ საინტერესო ადამიანზე არ ვიტყოდი უარს, ძალიან მაკლია ახლა ირგვლივ საინტერესო ადსამიანები. შენ წახვედი და დამტოვე 3000 კილომეტრის აქეთ მარტო :)) "

"მალე ჩამოდი"

ძალიან ძალიან ძალიან მადლობელი ვარ ყველაფრისთვის რაც ხდება! ყველაფრისდა მიუხედავად, აი ასე.

კ. 

No comments:

Post a Comment