Tuesday 11 July 2017

i can't pretend like it didn't happen (and i won't).

როგორ მიყვარს რაღაც პერიოდის მერე, ზუსტად ჩემი სიმშვიდიდან გამომდინარე, რომ ხვდება დამიანი სისულელეები რო აკეთა (მაგ სისულელეებს რაც ქვია არ დავწერ ასე პირდაპირ ეთერში, მარა ანდაც იყოს, ყლეობები რო აკეთა) და მერე ბოდიშს რო იხდის, ვინც მიცნობს იცის რო ბოდიში მართლა მემილიონე ხარიხსშია ჩემთვის მნიშვნელობით, მართლა, უბრალოდ ადამიანი თავის შეცდომებს რომ ხვდება მაგრად ასწორებს, ზუსტად მაგიტომ ვხვდებიხოლმე, რომ ჩემი სიმშვიდე და ხშირ შემთხვევაში უაზრო საქციელებზე პასუხის არ გაცემა ღირდა... )
ყველას გისურვებთ,

კი თუნდაც რაღაც მომენტში ჩემს ნერვებად. ვინც მოითმენს ის მოიგებსო თუ როგორაა?!სულ არ ჭრის ეგ თავისთავად, მაგრამ ნეგატიურ ნერვებისშლას ისევ ეგ ჯობს... ყველაზე კარგი კიდე ის იყო, რომ რასაც ვფიქრობდი და რაც სათქმელი მქონდა ყველაფერი ვთქვი, უმაგრესი გრძნობაა საკუთარ თავთან და შენს მეგობრებთან ძალიან მართალი რომ ხარ ... ^^


წავედი ახლა, გავაგრძელო მუშაობა,

კიწი


პ.ს დანარჩენი ველაფერი კარაგდაა რა, ვვარჯიშობ, ვმუშაობ, აუზზეც ვიყავი სამსახურამდე, ჯანმრთელობითაც უკეთ ვარ (თუმცა დალევა კიდევ არ შეიძლება ჯერ) ხვალ ნულა ჩამოდის და მიხარია, მეტი ისეთი არაფერი, შრომა შრომა და შრომა )))

No comments:

Post a Comment