საშინლად დაგვიანებული პოსტი, ანუ ჩემი 24-ე დაბადებისდღე ან თუნდაც მარტივად - #ესეცრომარდამავიწყდეს.
ახლა შევამჩნიე რომ რაც ბლოგი მაქვს 2 დაბ.დღის პოსტი არ დამიწერია, ერთი როცა 24-ის გავხდი და ერთი როცა 21-ის.
როცა 21ის გავხდი მაშინ ალბათ იმდენად დაკავებული ვიყავი ბედნიერებით რომ დასაწერად არ მეცალა, წელს კიდე ისეთ ბევრ საქმეში ვიყავი, იმდენი საფიქრალი მქონდა, რომ არც გამხსენებია სავარაუდოდ (თუმცა დარწმუნებული ვიყავი დავწერე).
ამისთვის კიდე უამრავი მიზეზი მქონდა, ჩემი მაგისტრატურის თემებიდან დაწყებული, ვიზის პასუხებით დამთავრებული. მიუხედავად იმისა რომ უკარგესი დაბადებისდღე მქონდა და მიუხედავად იმისა რომ ჩემმა გერმანელმა ოჯახმა, ბევრი ნერვების შლის მიუხედავად, უკარგესი დაბადებისდღე გადამიხადა.
ეწ. ფესტი ეზოში იყო, საჭმელად რაკლეტი გვქონდა(უგემრიელესობაა დაგუგლეთ ვინც არ იცით) ირამ გულის ფორმის ნამცხვარიც კი გამომიცხო, სანთლები რომ ჩამექრო. სტუმრად 35 კაცი მყავდა და ყველა მაგიდაზე მზესუმზირის დიდი თაიგული იდგა მათ შორის ზოგი ჩემი მეგობარი იყო, ზოგი კიდევ ჩემი გერმანეული ოჯახისწევრი
