ჰმ,

#სიონამდე #დასვენებისგანწყობა #თბილისშცხელა #noonecares :))

#25

ახლა გამახსენდა უცებ, რომ დაბ.დღის პოსტი უნდა დამეწერა, რაღაც ტრადიციასავითაახოლმე, მერე ვიხსენებ სად, რა და როგორ ვქენი. 23 ივლისს ნიკუშას დაბ.დღეა, 24 ივლისს ჩემი. ხოდა მე მეგონა ნიკუშას ვუკეთებდით სიულპრიზს, თავის მეგობრის სახლში პეტრიაშვილზე და მე უნდა მიმეყვანა იქამდე, მერე ისე მოხდა რო თბილ სიო–ში აღმოვჩნდით, ჩვენი ყველასაერთო მეგობარი (ნუ თითქმისყველა) ერთად იყო თავშეყრილი, იმდენად ვიყავი ნიკუშას სიულპრიზზე გადართული რო კარგახანს ვერ მივხვდი რა ხდებოდა ))

მართლა უკარგესი მეგობრები მყავს მე, მაგრამ ძალიან დამწყდა იმაზე გული რო ბევრი ძალიან მალე წავიდა, არადა სხვა რო იუბილარია, სულ ჩაკაკაშკებულ ხასიათძე რომ ვიყო ყირაზე  ვდგები რომ გაერთონ :) და შენ რო ეგრე ხარ ყველასთვის და თვითონ რო იკიდებენ და მიდიან ტეხავს მაგრად :) მარა მართლა გადავწყვიტე ყველას თავზეგადაყოლას მოვრჩე და რასაც ვიღებ ის გავცე, მარტო ეგ და თუ ვისწავლი ეგრე მოქცევას კარგი იქნება,

i can't pretend like it didn't happen (and i won't).

როგორ მიყვარს რაღაც პერიოდის მერე, ზუსტად ჩემი სიმშვიდიდან გამომდინარე, რომ ხვდება დამიანი სისულელეები რო აკეთა (მაგ სისულელეებს რაც ქვია არ დავწერ ასე პირდაპირ ეთერში, მარა ანდაც იყოს, ყლეობები რო აკეთა) და მერე ბოდიშს რო იხდის, ვინც მიცნობს იცის რო ბოდიში მართლა მემილიონე ხარიხსშია ჩემთვის მნიშვნელობით, მართლა, უბრალოდ ადამიანი თავის შეცდომებს რომ ხვდება მაგრად ასწორებს, ზუსტად მაგიტომ ვხვდებიხოლმე, რომ ჩემი სიმშვიდე და ხშირ შემთხვევაში უაზრო საქციელებზე პასუხის არ გაცემა ღირდა... )