M.E

დავდიოდით "მულენ ელექტრიკში"
საღამოც მიდიოდა თითქოს ნელა,
სკამებზე შემომსხდარი "სახეები"
გეგა, ნიკაკოი, მოკლედ ყველა...

გვიყვარდა აისი გამთენიას,
დაისსაც არ ვხვდებოდით თავდახრილი.
the voice–ს ვუყურებდით თითქმის ყველა,
და სულაც არ იყო ეს გასაკვირი.

დრო რომ გაირბენს ზუსტად ვიცით,
დავსხდებით ზამთრობით თბილ ბუხართან.
და გოგო, გახსოვს ის 'სტრანნი' ბიჭი?!
ვიღაცას უცებ რომ შეუყვარდა...
ჩავყვებით ჩვენ ისევ ლესელიძეს,
მერე იქნებ მტკვარსაც გადავხედოთ.
გარემო სულ ოდნავ შეიცვალა,
წამოდი "ძოვეში" შევიხედოთ.

გასულა წელი ასე ათიოდე,
არავინ შემორჩა მარტოდ, კენტად
ეს დრო სულ თან დაგვდევს – ზუსტად ვიცი.
და უკან წარსულში ჩავიხედავთ.

მოვყვებით გაცრეცილ ამბებს ისევ,
ბევრიც არ გვექნება გულსატკენი...
მიყვარხართ ჩემებო იცოდეთ და
პასუხად თქვენგანაც ამას ველი ♥ )))))))

პ.ს momenatret k stawi ♥
es kide erevnis gzashi vicancare da ...))))

იყოს აქ, ერთი 3 თვის წინანდელია ალბათ, ერევანში რო ვიყავი ჩვენებაზე... 
ჯვარი დავკარგე იქ :( როგორ დამწყდა გული, ჩემი ბზის ჯვარი, ჩემი ძმის ნათლიამ რომ გამომითალა
2შაბათს სწავლა მეწყება, თუ სითბო იქნა მაგრად მიხარია
დღეს ჩემი ანანოს დაბადების დღეა, მე-3 კლასის მერე პირველადაა რომ ერთად არ ვხვდებით, გუდაურში წავიდა,,,
ჩემი ანი კიდე იტალიაშია <3 span="">
ხვალ თეატრში გვინდა მე და ანიჩკას, აუუ ნეტა იყოს სპეკტაკლი რა, გაახურეს 100-ჯერ გადადეს... 
ხოდა აუ კაი ტაილანდური მასაჟი როგორ მინდა ხო არ იცის არავინ,
ხვალიდან ამინდი გამოდისო და გავიხდი ამ უბედურ კალგოტკას ^_^ 
ასწორებს, შავი შარვალი დაკარგული რო მეგონა აქეთ მქონია 
ეხა კიდე ჩემი ცოლის დაქალებს უნდა ვუყურო. და ჩემი ბიჭი მიყვარს მე, დიახაც!! <3 span="">
ვიცი რო არ ვწერ ხშირად, მაგრამ საერთოდაც რო არ დავწერო არ შემიძლია ეგრე, დღიური სულ მჭირდებოდა, მერე გული მწყდება ხოლმე რაღაც რაღაცებზე.
ჩაი მინდა, მარა გვიანია, კიარადა მეზარება, რა შუაში იყო ეხა გვიანი. 
იო იო იოო ))) კაი წავედი ეხა.
მერე იმედია რამე ფილმს ვუყურებ

მომავალ დაწერამდე და წაკითხვამდე და ა.შ 
კიწი

აუუ ძალიან მინდა :(