რაც გერმანიაში ვარ ესე კარგად არც ერთ ტრიპში არ დამისვენია, ახლაც მატარებელში ვზივარ ბერლინი-შტუტგარტის მიმართულებით, მიყვარს მატარებლიდან წერა რაღაცნაირი გარემოა, წინ სტარბაქსის ჭიქა მიდევს რომელიც რუსამ მაჩუქა და ცხელი ყავით მოვახერხე უკვე ორჯერ პირის დაწვა, ჯერ 7-ის ნახევატია სახლში ღამის პირველზე ვიქნები, ასე რომ დიდი გზა მაქვს.
გოგოები მეკითხებოდნენ როგორი ქალაქია ბერლინიო?! მე კიდე ვუთხარი დეხის ჩადგმისთანავე ნერვები რო დაგიმშვიდდება ეგეთი მეთქი. არადა მოლოდინი ისეთი მქონდა, მეგონა არ მომეწონებოდა საერთოდ, აი ისეთი ქალაქია სულ რომ ნდა იქექო, საინტერესო ადამიანივითაა, გარედან ნაცრიფერი კედლები, გრაფიტები და კონტრასტული შენობებით, რომლებიც რბილად რომ ვთქვათ დიდად ა უხდებიან ერთმანეთს. მგონია ხანდახან ქართულად აზრის გადაბმა მავიწყდებამეთქი, და ნერვები მეშლება. კარგია აქ, მატარებელშიც კარგია, ჩქაროსნული მატარებლით მივდივარ რომელიც დაახლოებით 300 კმ-ით მიდის საათში. საოცარი ამინდი დავტოვე, არ მინდოდა უკან წამოსვლა, თან რომ
მახსენდება რამდენი საქმე მაქვს! მაგრამ საქმის გარეშე აბა როგორ?! ეგაა რო გვაძლევს მოძრაობის ძალას. მოკლედ კარგი ქალაქია ბერლინი :) ისეთი რომ სურვილს გაგიჩენს კიდევ თუნდაც 1 კვირა იარო და შიგნიდან უჩხიკინო, ათვალიერო, გზაში 2 საათი გაატარო, ტრემზე დააგვიანო და ფეხით წახვუდე ყინვაში სალში, კი კარგი ქალაქია ბერლინი და ნამდვილად არ მეგონა ქასვლამდე ამდენს თუ დავწერდი მასზე. რაღაც ახალი ეტაპი იწყება ასე მგონია, თავისი სითბოებიანად, რაც ყველაზე მეტად მახარებს, მთელი ზამთარი გაზაფხულზე ფიქრით გადავიტანე და იმედია დადგა აქაც უკვე სწორი გაზაფხული.
წავედი ახლა რამე ფილმს ჩავრთავ მივლაუნჯდები.
კეთილი მგზავრობა მე და ბედნიერებები ჩვენ.
გკოცნით
მომავალ წაკითხვამდე,
კიწი
No comments:
Post a Comment