20 Nov.

დღეს ჩემი განსაკუთრებული გოგოს დაბადებისდღე დადგა (ჰო, კიდე საშასი, ჩემი აქაური მამის)) საჩუქარი დ. წერილი დახვდება ხვალ მაგიდაზ. ხოდა რისი თქმა მინდოდა, ჩემი გოგოს დღეა ხვალ და ალბა რაც აქ ვარ ჯერჯერობი ყველაზემეტად მწყდბა ამ დღეზე გული რო ვერ ვიქნები. ძალიან ძალიან ძალიან მინდა, შარშან ისეთი კარგი იყო, ორტი მეჭირა და არ მახსოვდა, გამახსენდა მერე ჩემით მარა მაინც:))) ყველა ეგრე იყო, არაყს დაბრალდა, თორე ყველა ერთა ეგრე?))) ამნეზიით?)) არადა მაგდენიც არ დაგვილევია. ხოდა ხვალ იქნებია ისევ ჩემი ბავშვები ერთა და მე ვერ ვიქნები, მეც მინდა, ხო ძალიან ძალიან მინდა. რაც აქ ვარ სულ რაღაცნაირა ვარ ისედაც, სულ უკან მინდა, მარა აქ რო ვიყო ეგეც მინდა, არაფრის ხალისი არ მაქვს ხომე, ბოლომდე გულიანად არც ვიცინი, ვაკვიდები. არადა დღეს ენის სკოლაშიც კარგი იყო, ძალიან მიყვარ და მომწონს აქაური მიდგომები, როგორც გასწავლიან, ჩენი ლექტორი ურსულა ხო პროსტა სუპერ, მაგარი კაი ტიფშაა, გვაღადავებს სულ რაღაცებს )) უხ ქარია გარეთ, დებილი, არ მიყვარს ქარი, მეშინიახოლმე. ხოდა ეს დეები გაციებული ვიყავი, მაგრამ აქ არ მაქვს გაციების უფლება, დედა მინდაააა ესეთი ვიყავიზუსტად, ეს დღეები კიაა ახლაც ცუდად ვარ, 3 წამალი დავლიე დღესა, მარა ეგ არაფერი. მეძინება ეხა საოცრად, ხო მართლა მილანში ვიყავი, ულამაზესობაა კაი 6 დღე კი გამოვჭიმე დასვენება, კარგია, მიყვას ხმაურიანი დ. ხალხით სავსე ქუჩები და გემოვნებიანი ხალხი. ხოდა მერე ისევ დავუბრუნდი ჩემს მშვიდ გერმანიას, კვირის განმავლოაშია ეს მშვიდი თორე, პარასკევი-შაბათი ვუივუივუი :)))

ხოდა ვსო, მეხუჭება თვალები. ვინც იძინებთ ტკბილი ძილი თქვენც! ^^ 

პ.ს ხოდა მაინც შარშანდელი 20 თებერვაი მინდა! არა მართლა, ეხა ყველაზე მეტად

კიწი