Tuesday 28 July 2015

და აი ისიც! #23

ესეც ჩემი მესამე ტორწიკი, გამახარეს ძალიან ჩემმა მეგობრებმა.
ჰმმ, როგორი გრძნობაა 23-ის რო ხდები? თან უჩვეულო ამპლუაშ რომელსაც "სინგლ" ქვია :) არვიცი, ჩვეულებრივი, მთელი დაბ.დღე მოწყენილი ვიყავი თუმცა ვცდილობდი არ შემემჩნია, ახლაც ვერ ვიტყვი რომ კარგად ვარ-მეთქქი და კიდევ ალბათ რაღაც დრო დასჭირდება მაგის თქმას. არ არის მარტივი, არა ნამდვილად არ არის... უბრალოდ ალბათ ხდება ისე რომ ადამიანს რაღაცების გადატანა და საკუთარ თავზე პასუხისმგებლობის აღება გიწევს, მიუხედავად მომავლის შიშისა... :) 3 ტორტი ჩავაქრე ჩემს დღეზე,
ერთი ღამის 12-ზე როცა ნიკუშას დაბ.დღე ჩემსაშ გადავიდა, ერთი სამსახურში და ერთიც ეს პატარა მალინიანი ტორწიკი, რომელიც მაკლარენშ მომიტანეს ჩემმა გოგოებმა ანტრედან და ბენდსაც ამღერეს ხეფი ბ. დეი :)) მართლა აღარ მოველოდი მესამეს, პატარას და ყველაზე გემრიელს :> დაცარიელებული ვარ შნაგანად. 3ივეს ჩაქრობისას ერთიდაიგივე ჩავიფიქრე, ხო ამბობენ რომ ამბობ არ აგიხდებაო, მაგრამ მე მაინც მგონია რო პირიქით უფრო ამიხდება!! ვთქვი რო მინდა ბედნიერი ვიყო მეთქი, დიახაც მინდა და რადგანაც 3 ტორტი ჩავაქრე 23 წლის ასაკშ სამმაგად ბედნიერი უნდა ვიყო!! ვსო, მორჩა გადაწყვეტილია!!
წავედი ეხა, სამუშაო დღეც მიმთავრდება, ანის უნდა ჩავუარო და პროსპეროში მარიამი ვნახოთ.
პჰჰ,
მომავალ წაკითხვამდე
კიწი :*

No comments:

Post a Comment