something like my feelings

ჰმ გამარჯობა, ვახ რაღაც მომენატრა აქაურობა, ადრე რამდენს ვწერდი რო მახსენდება... :) მე მივხვდი რო რაც უფრო მეტი საქმე მაქვს უფრო მეტ რამეს ვასწრებ, როცა საშინლად დაღლილი ვარ ყველაზე მეტად კითხვა მაშინ მსიამოვნებს, რო ვიღლები უფრო მეტი ენერგია მემატებახოლმე და ვცხოვრობთ ასე მე და ჩემი თავი ერთად არაადეკვატურად )) რა ხდება ისეთი რო ვთქვათ ეხა?! მამაჩემის 'გერლფრიენდი' მასწავლის 2 საგანს და მემგონი რო მთელ ჯგუფს ჩაგვრჩება, არაა გამორიცხული. არადა ისე ძალიან კარგი ქალია, რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს ძალიანაც მიყვარს, ნუ ვისთვის გასაკვირი თორე ჩემთვის ძალიან ჩვეულებრივი ამბავია... )) უბრალოდ
მკაცრი ლექრორია და რა გააკეთოს, არა ხანდახან ცოტა ზედმეტადაც კი, ნუ მაგრამ რას ვიზამთ.

სამაგიეროდ ფოტოგრაფის ისტორიის ლექტორია ისეთი კარგი, ძალიან კარგად ხსნის, მკაცრიცაა და საყვარელიც, ანუ ისეთია როგორი ლექტორებიც გვჭირდება რო ყველაფერი კარგად ვისწავლოთ. წინა ლექციაზე მეგონა არ მოდიოდა შევიხედე დეკანატში და იქ იჯდა, მარტო მე ვიყავი ჯერჯერობით მისული ბავშვებიდან, რო გამოვიდა ესე მითხრა ზუსტად წეღან ვლაპარაკობდით შენზეო, კათედრაზე ყველას ისე მოსწონხარო, საქმიანი და საყვარელი გოგოაო. "კათედრა" რანაირი სიტყვაა ისე )) ბოლომდე მნიშვნელობაც არ ვიცი :3
მე და ანანო არა-ს კონცერტზე ვიყავით წაცანცარებულები, ისეთი კარგი იყო, ყოველ 5 წუთში ამბობდა რა კარგია რო წამოვედითო, თან 'ვიპ' ადგილები გვეკავა )) მიკროფონშიც ვიმღერე, ზურას ავიწყდებოდა ტექსტები და ვახსენებდი მე :-) მოკლ'ედ.
ისეთი ცუდი ამინდები იყო და დღეს ისეთი ამინდიააა <3 :=""> აუ თან მამამდე პლეხანოვზე უნდა ჩავიარო, რა ჩავიცვა ეხა? არა, ჩაცმას ზოგაად არ ვაქცევ დიდ ყურადღებას, მთავარია კომფორტი მქონდეს შექმნილი )) აუუ მოვიფიქრე, ბოტასებს ჩავიცვამ, თან რუგზაკი უნდა გავიკეთო და, ეს კაეა )) ავდექი ეხა ნელ-ნელა რა, კი მეზარება, პროსტ ფანჯრიდან რო ვიყურები მიხარია მერე.
წავედი ეხა, ღმერთმა იცის კიდე როდის დავწერ )))
მომავალ წაკითხვამდე
კიწი ^^