Day 20 - The one that broke your heart the hardest

ყოველთვის როცა ამ სათაურს მივადგებოდი–ხოლმე(თაგ–წერილებიდან, რომელთაც უკვე წლებია ვწერ და ბოლოში ვერ ჩავიყვანე) , არასოდეს ვიცოდი ვისთვის შეიძლებოდა მიმეძღვნა ეს წერილი, ჰო მართლა არ ვიცოდი, და იმასაც ვერ ვიფიქრებდი, რომ 24 წლის ასაკში ამ კითხვას ასე მარტივად გავცემდი პასუხს.

ხოდა
ხოდა
ხოდა

არც ვიცი რა შეიძლება, ან რა ფორმით შეიძლება ადამიანმა ამ დროს დაწეროს.
მეგობარი რო იმედს ძალიან მაგრად გაგიცრუებს, მაგაზე დიდი გულისგატეხვა საყვარელი ადამიანისგან არ ვიცი რა უნდა იყოს(და იმედია არ გავიგებ))).

#საიდანღაც

,,ჩემნაირი ადამიანები ძალიან დიდხანს ითმენენ და მერე საბოლოოდ მიდიან.. ჩარლ..