on the special mood...

ახლა ნახევრად მძინავს... იცი როგორ ვიყავი?! დავწერო, არ დავწერო, დავწერო?! კაი დავწერ, მაინც მიყვარს ჩემი ბლოგი-მეთქი... იცი რატომ მიყვარს?! იმიტომ! რომ ჩემი მახსოვრობის ნაწილია, ვგიჟდები ძველი ჩანაწერების წაკითხვაზე, ძალიან მიყვარს... საკუთარ სისულელეებზე რომ იცინი უამრავს...:) მიყვარს ეგ გრძნობაც.
ჩემ ბიჭს 2 წუთის წინ ჩაეძინა, რა ვქნათ, ხვალ ადრე ვდგებით ორივე... :) მეც ხო ვდგები ადრე?! ჰა, მძიარა შენ!
 მაგრამ მე გაჯობეეებ! არა ბუბუ?;)) ჰო, ჰო. მენატრება ძალიან, თუმცა დღეს ვნახე და თითქმის ყოველდღე ვნახულობ კვირის გარდა. ახლა ერთი რას ვფიქრობ რომ არ ვიძინებ ძალიან მაინტერესებს?!
არა რა! ჩემს თავთან მუდმივ პოლემიკაში ვარ:) გარკვეულწილად მომწონს კიდეც, საკუთარი თავის კამპანია არასოდეს მბეზრდება.
-დილით 9ზე ლექცია გაქვს გოგო!! ადექი ეხა, სპაწ!
-არაა, ჯერ ვწერ რაა, მაცადე, ხო იცი რომ მაინც გავიღვიძებ და ავდგები(კაი ჰო, ძალით ავეფხიკები) საწოლიდან!:) მაგრამ ისიც ხო ვიცი რო მაინც ჩემი გასაკეთებელია?! ამიტომ მაცადე ეხა!
-კარქი, ჰოო :<
ოღონდ ეს "დიალოგი" უფრო ვრცელ სახეს იძენს ხოლმე,
საბოლოო ჯამში ერთ-ერთი "მე" იმარჯვებს, ხშირ შემთხვევაში რომელიც ოპტიმალური ვარიანტია ის, ნუ ახლა ხდება ხოლმე თუმცა'ღა'.... :)

ჰოდა რაც ყველაზე ძალიან მინდოდა მეთქვა ის არ დამავიწყდეს <3 ჩემმა ბიჭმა ახალი სიმღერა დამიწერა... <3
როგორი საყვარელია.. ძალიან მომეწონა.
უიჰ კიდევ რა შტერია (კეთილი გულით) ღამე მასმენინებდა მობილურით, უკვე 3 საათი იყო, შემოვიდნენ ჩემები, არ მინდოდა გაეგოთ რო მეღვიძა და ძალიან ჩუმად ვუთხარი მოგწე მეთქი, თან გავუმეორე რამოდენიმეჯერ, იმას კიდევ გაუგია რო მეძინება და ეხა ვერ დაგელაპარაკებიო, კი  არაფერი მითხრა თან, უბრალოდ დღეს ჩამოვარდა მაგაზე ლაპარაკი და ეგრე რო მითხარიო?! რა საყვარელია, ალბათ მე მეწყინებოდა შუა ლაპარაკის დროს რომ მგონებოდა ეგრემითხრა-მეთქი და ცოტას წავიწუწუნ-დავიბღვერდი... ;)) ნუ გოგო ვარ რაა!! კარქი რაა;;) მაინც უყვარს ჩემი წუწუნი და ;)):*
და his music makes me happy ვიცი რომ იცის, მაგრამ მაინც....
და ბოლოს  


i'm  on  the  special  mood...  i know, i know, i know...

kiwi *