Exams almost over...

აუ გარეთ ისეთი ამინდია, გასვლა კი არა გახედვაც არ მოგინდება, გუშინ უკვე ნათელი ცა იყო და ვიფიქრე, აი დადგა კარგი ამინდები-მეთქი, მაგრამ რად გინდა, დღეს წვიმს.. ბოლო 10 დღის მანძილზე დღეს გამოვიძინე შედარებით, ძალიან რო მეძინება ვერ ვიტან, ყველაფერი მერევა, ხასიათი ან მიფუჭდება, ან პირიქით ყველაფერზე მეცინება, სიტყვები მეშლებახოლმე ერთმანეთში, გამოთქმისას, მაგალითად
იმ დღეს კაბის მაგივრდ ვთქვი ტაფა))) და ა.შ.
ახლაც ინგლისურს ვიმეორებ, 4 საათზე მაქვს გამოცდა და... ინგლისურის არც მეშინია, აი გუშინ რა ვქენი მათემატიკაში ნეტავ?! ძალიან შორსაა ეგ საგანი ჩემგან))
ჩვენთან თან დიიიიდი სიმკაცრიტ ტარდება გამოცდები, კამერები გიყურებენ, თავს ვერ გაატრიალებ, ეროვნულებზე უარესია, თუ რამე დააშავე გაუფრთხილებლად გაგდებენ :< ან თუ 1 წამით(არ ვაჭარბეებ)მაინც დაგაგვიანდა, თან გამოცდის დაწყებამდე 10 წუთით უნდა გამოცხადდე, მერე შენი ადგილის ნომერი გაქვს ის უნდა მოძებნო და დაჯდე, თანც მანამდე 7 სართული უნდა აიარო, რომ დიდ აუდიტორიამდე მიაღწიო ) რომ დავსხდებით დამკვირვებლები იწყებენ გვარებისა და ადგილების შემოწმებას, მერე ნაშრომებს არიგებენ, სანამ არ გამოაცხადებენ გადაშლის უფლება არ გაქვს, შემდეგ ჩიტორელიძე(ვერავინ იტანს) აცხადებს მიკროფონში, შეგიძლიათ დაიწყოთ წერა. და ისმის ყველა ფურცლის ერთად გადაშლის ხმა... წარმოიდგინე დარბაზში მყოფი ალბათ 200 კაცი, ყლა ჩუმადაა და გამოცხადების თანავე, შრრრ ;))):)) მე მაგ დროს არ ვშლი, იმიტო მ რომ ვუსმენ, ყველა რომ გადაშლის მერე ვიწყებ წერას)) მაინც მიყვარს ჩემი უნივერსიტეტი, კარგი ბავშვები სწავლობენ, მაგრამ ძალიან მბეზრდება ხანდახან, მაგათი ზედმეტი სიმკაცრე...
გავიქეცი ახლა, მომავალ წაკითხვამდე
კიწი*