and it's okay?!
i don't think so...
უბრალოდ ძალიან მღლის ეს "სისულელეებზე" ნერვების მოშლა, თუმცა სულაც არაა სისულელეები და რა ვქნა?!
არ მიყვარს როცა ახალი რაღაც ძველს ემსგავსება, იმედია რომ არ დამჭირდება ფაქტების უფრო დაკონკრეტება, ისიც ჩემთვის, იმიტო რო წერა ყოველთვის მშველია და "გამოვყავარ" :) არ მიყვარს როცა ადამიანი საერთო პრობლემას მარტო საკუთარი ჭრილიდან უყურებს. მე თუ ვარ ასეთი რო რაც
არ უნდა ხდებოდეს მეორე ადამიანის თვალითაც აუცილებლად შევხედავ სიტუაციას, სხვები რატომ ვერ შვრებიან ამას?! ვერა კი არა, მაგას "არ შვებიან" უფრო ქვია მე თუ მკითხავთ, ვერ ხვდებიან როგორ გტკენენ გულს, საოცრად ცუდია, საოცრად დამღლელი და ამის მერე კიდევ რო უნდა გაიღიმო... :) რა მაგარია ჰო?
უბრალოდ აღარ მინდა ისევ ძველებურად ვიყო, აღარ...
ვაიმე როგორ მაღიზიანებს როცა რაღაცას ისე უყურებენ, შენთვის მნიშვნელოვანს როგორც "მერე რა მოხდას" იმიტო რომ სხვისი მერე რა, ჩემთვის ხშირად ძალიან მნიშვნელოვანია...
როგორ მინდა ჩემი ემოციების გათიშვა შემეძლოს, როგორც ადრე :) მაგრამ ამ ყველაფრის "დაკიდებამ" და "გატარებამ" სერიოზულად დამღალა, არც არის საჭირო მე თუ მკითხავ, იმიტო რო ბევრად უარესი შედეგი შეიძლება მიიღო ამითჰო ეგრეა...
კი, მენატრება უფრო წყნარად როცა ვიყავით, ყველაფერზე რო არ ვიძაბებოდი, ვერ ვიტან ეგეთ ურთიერთობებს, გაურკვევლობაში რო ხარ, თუმცა გაურკვევლობაც არ დაერქმევა მაგას, აუ აღარ მინდა მეტი წერა...თვითონ გაუარა და ახლა მშვენივრადაა, მართლა?!! რა მარტივია ეს ცხოვრება არა?! ძალიან, აბა მე მკითხოს ერთი,
აღარ მაქვს სურვილი...
და ვსო, თუმცა ეს არაფერს ცვლის! უბრალოდ იცი რა არის ყვეაზე გულდასაწყვეტი?! რომ არ იცი ადამინმა როგორ მოგიდგეს რა... ძალიან ცუდია, მაინც სწორხაზოვნად რომ მიდის, თავისთვის კარგადაა ყველაფერი და ვსო, სხვა როცა აღარ აინტერესებს... მართლა ძნელია, დაიჯერე!
ხანდახან მართლაც იმდენი რამე გროვდება სათქმელი, მაგრამ არ მინდა ისე გაგრძელდეს რომ მივხვდე ლაპარაკსაც არ აქვს აზრი :)
<< ჰო, კარგი აზრია,
მაგრამ რავიცი აბა...
არა კი ვიცი , თან კარგად,
მაგრამ ამას ჩემთვის შევინახავ...
არაა პრობლემა,
უბრალოდ დავიჯერო ღირს ისევ "გავიხსენო" ყველაფრის გატარება?! უარესი იქნება, ვიცი...
მარა მკიდია!!!
და ბოლოს :)
კიწი :*
"საყვარელი კიწი". <3
ReplyDeleteშენს ბლოგს - 'ყველაზე პროტონებით გაჟღენთილი ბლოგი' - უნდა ერქვას..
ჰო, აი, სითბოა ყველგან..
ბუზღუნებ, წუწუნებ, ბრაზობ, ბედნიერი ხარ, ემოციურად გამოფიტული, თუ როგორიც გინდა, მაინც სულ სითბო იგრძნობა.. ჰო, აი, ზუსტად ასე..
თავიდან მეთქი-ბლაბლაბლა, ვიბოადიალე რაღაცები, მაგრამ წავშალე ბოლოს.. ახლა ჭკუის დარიგეგებები და რჩევები ყველაზე არასაჭიროა..
უბრალოდ მინდა იცოდე, რომ ჩემი სახით, ყოველთვის გეყოლება ისეთი პიროვნება, რომლისთვისაც ძააალიან ბევრ რამეში მისაბაძი ხარ.. ძალიან ბევრ რამეში.. <3
ვაიმე მაცც :* :">
ReplyDeleteშენ ვერც კი წარმოიდგენ რამდენს ნიშნავს ჩემთვის შენი სიტყვები:*
ძალიან ძალიან დიდი მადლობა საყვარელო :)
როგორ ხარ ესეთი რომ ყოველთვის იცი რა უნდა თქვა :*
მადლობა :):*:*
მიხარია რომ ეგრეა, ძალიან, ძალიან მიხარია:):*
როგორ მესმის შენი, მე კიდევ მეგონა რომ ეგეთი რამეები მხოლოდ ჩემ თავს ხდებოდა.
ReplyDeleteუბრალოდ ბიჭები გაცილებით მარტივად უყურებენ ყველაფერს. ჩვენ უფრო გრძნობებით, ამიტომაც ალბათ ვერ ხვდებიან რატომ უნდა განვიცდიდეთ ესე...მე "დაიკიდეს" პრინციპით ვმოქმედებ, მაგრამ ზღვრამდე მივდივარ. ყოველთვის ვერ დაიკიდებ.
წარმატებებს და ბევრ სითბოს გისურვებ <3
ჭიამაია მემგონი რო შიგადაშიგ ყველას თავს ხდება:)
ReplyDeleteმართალი ხარ, ბევრად მარტივად უყურებენ, მეც დაიკიდეს პრინციპით ვარ :) მაგრამ სულ ვერ დაიკიდებ, ხშირ შემთხვევაში ვცდილობ მაინც, ხანდახან უბრალოდ არც მინდა რომ ვეცადო :)
მადლობ :* შენც იგივეს გისურვებ :)
კიწუნიკა, არადა ვფიქრობ, ყველაზე მეტად ის მშლის ხელს, რომ ყოველთვის იმას ვაყრანტალებ, რაც საჭირო არაა, მაგრამ ტავს ვერ ვიკავებ ხოლმე.. გრძელი ენა მაქვს, გრძელი.. ცუდია ძალიან.. :*
ReplyDeleteკიწუნიკა, სითბო.. მზემზე მზე..
აქ სულ მზეა, სულ.. ^^
არაუშვას, შენხელა მეც ეგრე ვიყავი ;)):*
ReplyDeleteცოტა წამოიზრდები და ბევს ისწავლი:)
მაგისგან არ უნდა შევიქმნათ პრობლემა :">
მზე ზოგადად ჩემი უსაყვარლესი ობიექტია და მადლობბ ;)):*
ჰოო..
ReplyDeleteაი, უნდა დამეწერა >> here comes the sun..
lalalal.. ^^