Day 15 — The person you miss the most

უცებ ძალიან მომენატრე, ეგრეა ალბათ რო ვიცით რო ცუდ ხასიათზეა ჩვენი საყვარელი მეგობარი, თან როცა მსოფლიო მეგობარია გინდა გვერდით ედგე და მაგისი ხელი გეჭიროს.
არვიცი წაიკითხავ თუ არა ამას საერთოდ, არც ის ვიცი გამოვაქვეყნებ თუ არა და არც ის ვიცი კიდე რა უნდა

მოგწერო. 

გწერს ის გოგო რომელსაც წერილების წერა უყვარს ძალიან, თუმცა არ გამოსდია. მგონი არ გამოსდის... მინდა რობედნიერი ადამიანი იყო, ყველაზე ყველაზე ბედნიერი... სწორედ ამიტოა ალბათ რო ჩემი მეთხუთმეტე წერილი შენ

მოგეძღვნა:)) რანაირად ჟღერს მოგეძღვნა?!)) ვერანდაზე ჩვენი გათენებამდე ჭორაობები გამახსენდა, ზაფხული იყო, არ ციოდა და მაინც რა გვენაღვლებოდა, პრინციპში არც არაფერი. მე მაინც ადრე ვიღვიძებდი, ტბაზე წასასვლელად - შენ კიდე ახერხებდი გამოძინებას. 

არა, პირველად რო გნახე მართლა არ მიფიქრია ჩემთვის საუკეთესო მეგობარი თუ გახდებოდი, ალბათ არც შენ გიფიქრია, არვიცი. 

ნეტა წერილი თუ მოუწერიათ შენთვის?)) უჰ, კი მე ხო მოგწერე, 'პროსპეროდან' და წიგნს ხო 'მივაბი' რო იცოდე როგორ მიჭირს ამ კლავიატურაზე წერა... მარა მსოფლიომ

იცის!! და ეგ მე ვიცი. 

იცი როგორაა? როცა რაღაცას ყვები თავისუფლდები და ისვენებ, მართლა თავისუფლდები. ნუ შედარებით. მინდა რო მაგ შენი გათავისუფლების საშუალება მე ვიყო. რაღაც რო გაწუხებს მითხრახოლმე. ძალიან ძნელია დაწყება ვიცი, მეც ძალიან გამიჭირდა მომეწერა.
ფბ-ზე რო დამასინე და არ მპასუხობ ეხა შენი არაკარქი ხასიათის გამო გგონია ვერ შევამჩნიე?;)) სვავის თვალი ხო იცო შენ არა?! კი იცი, იცი.

ბედნიერი ვარ ჩემს ცხოვრებაში შენნაირი ადამიანი რომ მყავს!
(რაც ვიზრდები მგონი წერისუნარს ვკარგავ, მაგრად მიტყდება... )))მარა რას ვიზამთ. მინდა რო შენს პრობლემებზე ცოტახანში გაგეღიმოს და ვიცი ესეც იქნება:) ძალიან ძლიერი ადამიანი ხარ, ვგრძნობ, მართლა(ი)... ეგეთ რაღაცებში არ ვცდები-ხოლმე. ძალიან კარგი ხარ და კეთილი, კიდე ისეთი პატარა დეტალებს რო

იმახსოვრებს და ყურადღებას აქცევს. მიხარიახოლმე. მართლამიხარია, ისეთ რაღაცას შეამჩნევ ხანდახან ანისეთ რამეზე მეტყვი რაღაცას რო მგონია საერთოდ ვერ ამჩნევს ვერავინ.
ააა ახლა დაძინება გინდა?! მოუწერია პასუხი ბატონმელას, და მართლა, - ხო მელია ეკითხება?)) ყველაზე მეტად მინდა რო ბედნიერს გხედავდე, დამშვიდებულს, ისეთს როგორ დავემდურო ბედს-ის მღერის ხასიაღზე რო იყო ხოლმე სულ, მართლი...
ბევრი შეცდომა მექნწბა ასოებში ხო ვიცი და არ დამცინო ეხა შენებურად )) აჰა, აქაც მქონდა და გამოვასწორე.:)) უბრალოდმინდა იცოდე რომ

ყოველთვის შენს გვერდით ვარ მე, ყოველთვის მოგისმენროცა მოგინდება, ან როცა არ მოგინდება. იცოდე რო როცა რამე 'შენიშვნას' გეუბნები ისევ იმიტომ

რომ მინდა შენ იყო უკეთესად, მართლი მთელი გულით მინდა. ბევრი რაღაც შეგიძლია შენ და უნდამოახერხო ძალის კონცენტრაცია და გააკეთო! და გააკეთებ ეს მეც ვიცი, შენც იცი, მსოფლიომ ხო იცის და იცის.

მინდა, რო გინდოდეს, ვისხდეთ და გისმენდე, გისმენდე ისე როგორც მე ვიცი ხოლმე, რო მიყურებ და შეიძლება ვერც ხვდები და გუშინდელივით მეკითხები "გაინტერესებს? თუ ტყუილად ვყვები?" გისმენდე ნებისმიერ თემასთან დაკავშირებით, მართლა მთელი გულით ოღონდ, როგორც ყოველთვის და მერე ისევ მე ჯიუტად გეუბნებოდე არრრა, ან რას დამცინი 1? მერე რა მოხდა რო არ ვიცი?!.
და შენ ტუჩის კუთხეში გეღიმებოდეს და როგორც ყოველთვის მე ამას ვამჩნევდე... ძნელია ყველაფრისთვის თავის მოყრა, ძნელი. წერა კიდე ასჯერ მეტად ძნელია... შენთვის წერა კიდე ისეთი ძნელი... ჯერ არ გამძნელებია ესე წერილის დაწერა.
იმიტომ რომ თან მენერვიულება ამწამსაც; შენს უძილობაზე, შენს ცუდადყოფნაზე, შენს გამოცდებზე, შენს ინგლისურზე, ხასიათზე, წყენებზე... უთქმელობაზე... ძნელია მარა, არც ვიცი რა გამოვა.

მართლა მადლობელი ვარ მსოფლიოსი შენნაირი მეგობარი რომ

მყავს! 

ყველაფერი იქნება ძალიან ძალიან კარგად! მთავარია ცოცხლები და ჯანმრთელები ვართ. 

(როგორც ძველ დროში დაგემშვიდობებოდი ნამდვილი წერილის წერის დროს ) 
- გკოცნი, შენი კიწი 

პ.ს